تو سرم پر از ایده‌س؛ ولی نمی‌تونم بنویسمشون. نمی‌دونم چطوری شروع کنم.
راه حل:
بنویسید.
اگر فکر می‌کنید نوشته‌تان باید از اول کار با شروعی خوب آغاز شود، به کم‌کاری و فرار ایده‌هایتان رضایت دهید.
ایده‌ها شکننده‌اند. وقتی بهشان بی‌توجهی کنید می‌رنجند. شاید فکر کنید بعضی ایده‌ها سال‌ها همراهتان هستند؛ اما وقتی پس از مدت‌ها سراغشان بروید می‌بینید دیگر صمیمیت قبل را با شما ندارند و حسرت انجام ندادنشان همیشه با آدم می‌ماند.
چگونه بی‌آغاز بیاغازم؟
ما معمولن می‌خاهیم از موضوعی که در آن به نتیجه رسیده‌ایم بنویسیم؛ یعنی پایان را داریم ولی نمی‌دانیم چگونه آغازش کنیم. اگر منتظر یافتن راهی برای آغاز مطلب بمانیم باید خطر سوختن ایده را بپذیریم.
وقتی میخاهید بنویسید به شروع کردن فکر نکنید. فقط همه‌ی تداعی‌هایتان را درباره‌ی موضوع بنویسید. حتا جملات ناقص و تک‌واژه‌ها را. فکر نکنید نوشته چگونه باید آغاز شود و به کجا ختم شود. همه‌ی این‌ها حین نوشتن به وجود می‌آید. نسخه‌ی نهایی بسیاری از یادداشت‌های من با جملات پایانی آزادنویسی‌هایم آغاز می‌شوند.
تفاوت آزادنویسی و نسخه‌ی نهایی از زمین تا آسمان‌هاست
به خود اطمینان دهید اثر نهایی هیچ شباهتی به آن‌چه در آغاز می‌نویسید نخاهد داشت. با این فکر، آزادانه و بدون توقف همه‌ی محتویات ذهنتان را پیاده کنید. هیچ نویسنده‌یی توان چارچوب دادن مطلب را در مغزش ندارد؛ اگر ایده‌ی منظمی هم داشته باشد احتمال تغییر کلی آن همیشه در جریان کار بالا است. تلاش برای خلق اثری ساختاریافته از ابتدای کار مانع شکل‌گیری‌اش می‌شود.
آن‌چه در صندوقچه پنهان کردی تیله‌های بازی است نه الماس کوه‌نور
خیلی وقت‌ها بیهوده ایده‌مان را گوهری ناب می‌دانیم و برای اجرایش وسواس به خرج می‌دهیم. من میخاستم آموزه‌نویسی دیروزم را در قالب قصّه‌ی آموزشی بنویسم و فکر می‌کردم خیلی خلاقانه است؛ ولی نتیجه به حدی لوس شد که می‌توانست به عنوان نمونه‌ی بی‌مثال کلیشه‌نویسی معرفی شود.
خوب یا بد بودن ایده را قلم تعیین می‌کند. دیشب ذهنم از من تشکر کرد که بیش از این با توهم داشتن جواهری قیمتی مشغولش نکردم.
فقط به نوشتن اعتماد کن
امروز باید میان کلاس‌های شبانه‌روزی‌ام به چند کار رسیدگی کنم. تصمیم داشتم یادداشتم چند توصیه‌ی کوتاه درباره‌ی شروع نوشتن باشد و اصلن نفهمیدم این پاراگراف‌بندی‌ها و میان‌تیترها از کجا آمدند.
نوشته هنگام نوشتن به وجود می‌آید
و همواره متفاوت با آن‌چه تصورش را می‌کردیم شکل می‌گیرد. به فرایند نوشتن اعتماد کنید و بدون فکر به چگونه آغازیدن فقط بیاغازید.
